Gitary/Basy

Historia gitary

Gitara zalicza się do rodziny instrumentów strunowych, której korzenie sięgają czasów starożytnych. Pierwsze egzemplarze, które posiadały charakterystyczną zaznaczoną talię powstały w Hiszpanii oraz we Włoszech w czasie epoki Renesansu. Gitara ceniona była za swoje piękne brzmienie, jak również nieskomplikowaną grę - nawet niezbyt utalentowani amatorzy muzyki potrafili w niedługim czasie opanować grę prostych melodii. Popularność gitary zostało nieco osłabiona w XVII wieku na rzecz instrumentów klawiszowych.

Gitara odzyskała swoją dawną popularność na przełomie XVIII i XIX wieku za sprawą nowego pokolenia wirtuozów i nauczycieli. W tym czasie nastąpił rozwój modeli z metalowymi strunami. Ameryka Północna zakochała się w gitarach, zaczęła rozwijać się muzyka bluesowa, która nie mogła obyć się bez egzemplarzy wzbogaconych o metalowe struny. Tak narodziła się niedraczna więź pomiędzy gitarą i bluesem, który był w tamtych czasach kojarzony właśnie z Ameryką Północną. Z czasem gitara zastąpiła banjo z muzyki jazzowej. Przyczyniła się do tego stosunkowo tania produkcja instrumentów i ich łatwo dostępność.

Jak powstała gitara The Frying Pan?

Gitara była jednym z pierwszych instrumentów na świecie, którego dźwięk udało się wzmocnić. Historia gitary elektrycznej rozpoczęła się w 1931 roku, kiedy to producent gitar National zwolnił swojego pracownika, Georga Beauchampa. Nowa sytuacja życiowa skłoniła Beauchampa do eksperymentowania przy kuchennym stole we własnym domu. W swojej pracy używał prostych narzędzi, które miał pod ręką, np. magnesów, czy kawałków drutu. W ten sposób powstał pierwszy w historii przetwornik, który w następnie został opatentowany i użyty w pierwszej gitarze elektrycznej. Gitarę zbudował przyjaciel Georga, Paul Barth. Utalentowany lutnik pracujący dla National potrzebował zaledwie jednego dnia, aby stworzyć gitarę o nazwie "patelnia" (The Frying Pan). Założona przez Beauchampa firma rozpoczęła produkcję gitar - po latach zajęła się również tworzeniem cenionych gitar basowych.

Historia słynnej Electric Spanish Guitar (ES-150) Gibsona

Niezaprzeczalny sukces nowoczesnej Frying Pan nakłonił innych producentów do tworzenia podobnych konstrukcji. Firma Gibson postanowiła zaprojektować własny przetwornik, który przypominał wynalazek Beauchampa. W wyniku intensywnych prac prowadzonych przez markę Gibson w 1935 światło dzienne ujrzała Electric Spanish Guitar (ES-150). Model wyposażony był w pudło rezonansowe, które posiadało otwory po obu stronach gryfu (podobne możemy znaleźć w instrumentach smyczkowych). ES-150 była wyposażona w zestaw nowoczesnych przetworników. Wyraziste i mocne brzmienie gitary szybko zyskało swoich zwolenników. Popularność Electric Spanish Guitar rosła błyskawicznie, sprzedając się w imponujących ilościach.
Dostępna w latach 30. XX wieku technologia produkcji przetworników nie dawała dużych możliwości. Dlatego też ES-150 nie była pozbawiona wielu wad - najważniejszą z nich było powstawanie niepożądanych wibracji, sprzężeń zwrotnych i innych tego typu wad. Producent nie mógł poradzić sobie z ich wyeliminowaniem. Rozwiązanie problemu wymyślił gitarzysta i zarazem wynalazca - Les Paul. To on pozbawił gitarę pudła rezonansowego, zastępując ją modelem The Log (z ang. deska lub belka). Na przedniej części gitary znajdowały się otwory, jednak były to jedynie atrapy mające nawiązywać stylem do starej wersji. Inżynierowie Gibsona stwierdzili jednak, że takie rozwiązanie jest nazbyt radykalne. Nowy projekt nie został wdrożony, a cała uwaga konstruktorów skupiła się na ulepszeniu istniejącej już ES-150.

Fender wchodzi na rynek

Odmianę przyniósł rok 1949, w którym producent gitar Leo Fender wypuścił na rynek własny model gitary pozbawionej pudła rezonansowego. Innowacyjny model początkowo nazywał się Esquier, jednak z czasem nazwę tę zmieniono na Telecaster. Gitara ta jest produkowana do dziś w niemal niezmienionej formie: posiada dwa przetworniki, dwa potencjometry oraz przełącznik trójpozycyjny wybierający przetwornik. Telecaster rozpowszechnił się szczególnie wśród muzyków jazzowych, ma swoich fanów również wśród muzyków rockandrollowych.

Jimmy Hendrix promuje Stratocastera

Kolejny przełom nastąpił w połowie lat 50. XX wieku. W tym czasie na rynku pojawił się tańszy i lepszy model - ulepszenie Telecastera zwane Stratocaster. Gitara była wyposażona w trzy zestawy przetworników, które można było uruchomić w pięciu różnych kombinacjach. Stosunkowo niska cena i lepsza jakość dźwięku sprawiły, że Stratocaster był najchętniej wybieranym modelem w tym czasie. Gitarę dodatkowo rozsławił i wypromował wybitny muzyk, Jimmy Hendrix. Jej pierwszym europejskim użytkownikiem stał się Hank Marvin z zespołu The Shadows. Marvin otrzymał instrument w prezencie od Cliffa Richarda, który przywiózł egzemplarz ze Stanów Zjednoczonych.

Nowatorskie podejście do kształtu korpusu

W 1962 roku swoją premierę miały inne gitary stworzone przez Gibsona - Flying V, Explorer oraz Moderne. Nie spotkały się jednak z entuzjastycznym przyjęciem i na pewien czas świat o nich zapomniał. Ich futurystyczny kształt i charakterystyczne, ostre brzmienie zostało jednak w końcu docenione. Modele te powróciły w latach 70. XX wieku, by w końcu stać się nieodłącznym elementem muzyki heavy metalowej.